θλιφτικός

ή, -ό (Α θλιπτικός, -ή, -όν) [θλίβω]

νεοελλ.

1. θλιβερός, λυπητερός, πένθιμος

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα θλιφτικά (ενν. ρούχα)

τα πένθιμα ρούχα, η πένθιμη αμφίεση

αρχ.

αυτός που προκαλείται από θλίψη, από σύνθλιψη («θλιπτικὸν πάθημα», Γαλ.).

επίρρ...

θλιπτικώς (Α)

με πίεση, με σύνθλιψη.